Czerwone wino znane było już w starożytności. Homer określał ten trunek nektarem bogów, który zapewniał im wieczną młodość oraz nieśmiertelność. Etymologia słowa "wino" jest bardzo ciekawa - pochodzi od sanskryckiego "vena", czyli ukochana (prawdopodobne nawiązania do greckiej bogini miłości, czyli Wenus).
Czerwone wino pito do posiłków oraz używano w obrzędach (np. podczas Eucharystii, w której czerwone wino symbolizuje krew Chrystusa), uroczystościach religijnych. Napój ten znany był też w kulturze pogańskiej (choćby bachanalia - święto wina).
Pierwotnie winem nazywano napój powstały z fermentacji winogron (stąd określenie wino gronowe). Później trunek zaczęto wytwarzać również z innych owoców, a także ziół (wermuty:
Czerwone wino jest jednym z trzech głównych rodzajów trunku - obok wina białego i różowego. To ostatnie kiedyś miało marginalne znaczenie i udział w rynku.
Ze względu na zawartość cukru w napoju dzieli się je na wino słodkie (powyżej 80 g cukru na litr, np. dolce, doux, sweet, edes), półsłodkie (40-80 g, np. demi doux), półwytrawne (10-40 g, np. semi-dry wine) oraz wytrawne (do 10 g, np. dry wine, vin sec).
Wyróżnia się również wina musujące popularnie zwane szampanami. Należy jednak rozróżnić Szampana (fr. Champagne, czyli wino produkowane metodą szampańską w Szampanii), wino szampańskie (jak wyżej, ale wytwarzane poza tym rejonem) oraz wino musujące (sztucznie nasycane dwutlenkiem węgla).